每个思乡的人,心里都有一首诗
每一个游子
心里都有一首诗
那里藏着最温暖的家
那里藏着最温暖的情绪
思 念

文/曦婉琳儿



故乡这个字眼,你喜欢也好,讨厌也罢,这一片拥有着你成长全部记忆的土地,总能让你生出落叶归根的安定感。而读唐诗里的思乡,更让你感同身受。
我想,每个思乡的人,心里都有一首诗,那是一程程的山水、一个个无眠的夜晚、一次次的辗转与奔波...

《邯郸冬至夜思家》
唐·白居易
邯郸驿里逢冬至,抱膝灯前影伴身。
想得家中夜深坐,还应说着远行人。

《闻雁》
唐·韦应物
故园眇何处?归思方悠哉。
淮南秋雨夜,高斋闻雁来。

《杂诗三首·其二》
唐·王维
君自故乡来,应知故乡事。
来日绮窗前,寒梅著花未?

《次北固山下》
唐·王湾
客路青山外,行舟绿水前。
潮平两岸阔,风正一帆悬。
海日生残夜,江春入旧年。
乡书何处达?归雁洛阳边。

《旅次朔方》
唐·刘皂
客舍并州已十霜,归心日夜忆咸阳。
无端更渡桑干水,却望并州是故乡。
为了谋个好前途来到一个陌生的城市已经十年,每天都归心似箭,心心念念都是故乡的风景。
但是,回到故乡才发现,不知不觉间,自己早已把那个挥洒了十年汗水与泪水的地方当成了第二个故乡。

《江外思乡》
唐·韦庄
年年春日异乡悲,杜曲黄莺可得知。
更被夕阳江岸上,断肠烟柳一丝丝。

《羌村三首》
唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂!
邻人满墙头,感叹亦歔欷。
夜阑更秉烛,相对如梦寐。

《商山早行》
唐·温庭筠
晨起动征铎,客行悲故乡。
鸡声茅店月,人迹板桥霜。
槲叶落山路,枳花明驿墙。
因思杜陵梦,凫雁满回塘。

《春夜洛城闻笛》
唐·李白
谁家玉笛暗飞声,散入春风满洛城。
此夜曲中闻折柳,何人不起故园情。

《旅宿》
唐·杜牧
旅馆无良伴,凝情自悄然。
寒灯思旧事,断雁警愁眠。
远梦归侵晓,家书到隔年。
沧江好烟月,门系钓鱼船。

《月夜忆舍弟》
唐·杜甫
戍鼓断人行,边秋一雁声。
露从今夜白,月是故乡明。
有弟皆分散,无家问死生。
寄书长不达,况乃未休兵。

《宣城见杜鹃花》
唐·李白
蜀国曾闻子规鸟,宣城还见杜鹃花。
一叫一回肠一断,三春三月忆三巴。

思乡是一种眷恋,思乡是一种温柔的情怀,这种情绪最能扯动人心,就如用谷子酿造出来的陈年老酒时间越久味道越醇香;就像萨克斯的音色,深远、悠长,直至被风扯向无尽的天边!