当年万神之神宙斯化身公牛掳走丰收女神德墨忒珥，九个月后女婴儿珀尔塞弗涅出生……若干年后，悲剧重演。正在采花的珀尔塞弗涅被掳走……德墨忒珥天上人间四处寻找，可就是找不到。后来终于有人告诉她，珀尔塞弗涅被冥王哈得斯掳到冥界。宙斯终于出面搭救女儿，可是冥王哈得斯让即将离开的珀尔塞弗涅吃下了冥界的石榴籽。吃过冥界的东西，注定和冥界的缘分剪不断了……宙斯再次折中，珀尔塞弗涅从此在母亲和冥王之间游走……女儿回到冥界的日子，丰收女神终日沉浸在悲痛之间，无心打理神务，树叶脱落、庄稼凋零、大地白茫茫一片……
<<Ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης>>
Η Περσεφόνη, κόρη της θεάς Δήμητρας και του Δία, έπαιζε σε μια πανέμορφη καταπράσινη περιοχή, το Νυσσιον Πεδίο, μαζί με τις Ωκεανίδες Νύμφες.Εντυπωσιασμένη, βλέπει έναν πανέμορφο νάρκισσο και θέλησε να τον κόψει.Τότε εμφανίστηκε ο θεός του Κάτω Κόσμου, ο Άδης (Πλούτωνας) και την έκλεψε,αφού προηγουμένως είχε πάρει την συγκατάθεση του Δία.Η Δήμητρα μάταια έψαχνε να την βρει. Κάποια μέρα, μίλησε με τον βασιλιά Ήλιο, ο οποίος της εξήγησε τι είχε συμβεί, κι αυτή έχοντας θυμώσει πάρα πολύ με τον Δία που επέτρεψε την αρπαγή της κόρης τους, αντί να γυρίσει στον Όλυμπο, μεταμορφώθηκε σε γριά και άρχισε να περιπλανείται στις πόλεις.
Έτσι, έφτασε στην Ελευσίνα όπου ζήτησε να της χτίσουν έναν ναό κάτω από την Ακρόπολη. Αποσύρθηκε στον ναό λοιπόν, έκοψε κάθε επαφή με τον κόσμο και όλη μέρα θρηνούσε για τον χαμό της Κόρης της, μέχρι που η γη έπαψε να βλασταίνει και ο αφανισμός των ανθρώπων απειλούσε τον κόσμο. Βλέποντας αυτά,O Δίας έστειλε τον Ερμή στον Άδη ζητώντας του να επιτρέψει την άνοδο της Κόρης για να ηρεμήσει η Δήμητρα. Ο Άδης την έστειλε, αφού πρώτα της έδωσε να φάει καρπό ροιάς ροδιού, για να εξασφαλίσει την επιστροφή της.
Η Περσεφόνη συνάντησε την μητέρα της στην Ελευσίνα, όμως μόλις η Δήμητρα αντιλήφθηκε ότι η κόρη της έφαγε τον καρπό, κατάλαβε ότι δεν μπορεί να την κρατήσει για πάντα κοντά της. Την λύση έδωσε η Ρέα, η μητέρα του Δια, του Άδη και της Δήμητρας, μέσω της οποίας έγινε συμβιβασμός ανάμεσα στους θεούς και αποφάσισαν ότι η Περσεφόνη θα περνούσε τέσσερις μήνες του χρόνου με τον σύζυγο της Άδη και τις άλλες μήνες στον Όλυμπο με την μητέρα της.
Μ’ αυτόν τον τρόπο πείστηκε και η Δήμητρα να γυρίσει στον Όλυμπο και μόλις βγήκε από τον ναό που είχε κλειστεί, η γη άνθισε ξανά!Έτσι, δημιουργήθηκαν οι εποχές.
Όταν η Περσεφόνη βρίσκεται στον Όλυμπο μαζί με την μητέρα της,η Δήμητρα είναι χαρούμενη και αφήνει τη γη να ανθίζει την άνοιξη και το καλοκαίρι, ενώ, όταν η Κόρη είναι στον Άδη, η Δήμητρα, θρηνεί και επικρατεί ο χειμώνας και το φθινόπωρο.
